รักนาย เจ้าชายปีศาจของฉัน(Yaoi) ตอนที่16: คำคืนของคนสองคน

ตอนที่16: คำคืนของคนสองคน

เวลาย่ำค่ำที่หลายคนเริ่มเดินทางกลับบ้าน ณ ชุมชนที่อยู่อาศัยแห่งหนึ่ง บ้านหลายหลังในบริเวณนั้นต่างมีแสงไฟเล็ดลอดออกมา ยกเว้นบ้านเล็กหลังหนึ่ง ที่ผู้คนแถวนั้นจะได้ว่าเป็นที่อยู่อาศัยของเด็กหนุ่มคนหนึ่งซึ่งหลายอาทิตย์มานี้ดูเหมือนจะมีสมาชิกเพิ่มมาอีกหนึ่งคน

บ้านหลังนี้ปิดไฟเงียบสนิททั้งที่ปกติเวลานี้จะต้องมีแสงไฟเล็ดลอดออกมา ราวกับว่าไม่มีคนอยู่ แต่หากลองฟังดีๆ ณ ห้องห้องหนึ่ง คุณจะได้ยินเสียงบางอย่างดังแผ่วเบา เสียงครวญครางดังหวานหูที่เต็มไปด้วยความกระสันดังแผ่วออกมา สลับกับเสียงหอบหายใจที่ดังประสานมาจากร่างทั้งสอง

.

.

.

.

“อืม...” ร่างสองร่างเบียดกายแนบชิด แลกเปลี่ยนความหวานกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เรียวลิ้นเล็กกระหวัดเกี่ยวตอบรับสัมผัสจากลิ้นร้อนของร่างสูงอย่างดูดดื่ม เรียวแขนบางโอบรอบคอร่างสูง คอยพยุงตัวเองเอาไว้ จุมพิตอันแสนเนิ่นนานจบลงโดยที่ทั้งสองฝ่ายละริมฝีปากออกจากกันอย่างอ้อยอิ่ง โดยที่หน้าผากของทั้งคู่ยังจรดติดกันอยู่

เสื้อผ้าอาภรณ์ที่ปกปิดร่างบางอยู่ค่อยๆถูกปลดออกช้าๆด้วยมือของร่างสูง พร้อมกับใบหน้าคมที่ค่อยๆเลื่อนมาสัมผัสแก้มเนียนจุมพิตแผ่วเบา ก่อนจะค่อยๆลากไล้เลื่อนมาจนถึงลำคอขาวที่ยังคงมีรอยแดงอยู่เป็นแถบๆ

“ไซน์จะลบสัมผัสพวกนั้นออกให้หมด..” น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหู ก่อนริมฝีปากจะกดประทับจูบทิ้งรอยที่แดงกว่าไว้ทั่วลำคอ ไล่เรื่อยมาจะถึงแนวไหปลาร้า ก่อนริมฝีปากอุ่นจะจูบลงที่หน้าอกแบนราบ ลิ้นสากไล้เลียทั่วแผ่นอกขาว ก่อนหยุดลงหยอกล้อกับยอดอกที่ชูชันแข็งเป็นไตรับสัมผัสของเขา

ร่างบางสะดุ้ง สั่นสะท้านทุกครั้งที่ได้รับการสัมผัส ลิ้นสากยังคงไล้เลียทั่วแผ่นอกขาว ขบเม้มทิ้งร่องรอยไว้เป็นระยะ ท่ามกลางเสียงหวานที่ครางระส่ำ ไซน์ยังคงอ้อยอิ่งอยู่กับยอดอกทั้งสองข้าง ขณะที่มือหนาค่อยๆปลดอาภรณ์ที่เหลือออกที่ละชิ้น

เรียวลิ้วร้อยค่อยๆเลื่อนลงมาหยอกล้อบริเวณสะดือและท้องน้อย ขณะที่มือหนาค่อยๆปลดกางเกงนอนให้เลื่อนหลุดออกจากเรียวขาบาง มือแกร่งสัมผัสส่วนอ่อนไหวผ่านชั้นในตัวบางที่เหลือเป็นปราการชิ้นสุดท้ายบนร่างของมาสะ

มาสะสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกสัมผัสที่เบื้องล่าง เรียวขาบางกระตุกเกร็งอย่างตกใจ มือเรียวพยายามหยุดยั้งอีกฝ่ายที่เข้ามาวุ่นวายอยู่กับชั้นในตัวบาง ก่อนจะอ่อนแรงลงเมื่อร่างสูงละจากหน้าท้องเนียน ก่อนรุกรานเข้ามาสำรวจโพรงปากร่างบางอีกครั้ง เมื่อริมฝีปากค่อยละจากไป มาสะปรือตาขึ้นอย่างแช่มช้ามองดูใบหน้าคมที่ตอนนี้มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ประดับอยู่

“อ๊ะ!...ไซน์...อ๊า..” ร่างบางครางออกมาอย่างตกใจเมื่อรับรู้ว่าตนเองเสียรู้ให้ร่างสูงเสียแล้ว เมื่ออาภรณ์ชิ้นสุดท้ายถูกดึงออกจากร่างไป ทำให้ร่างบางตอนนี้เปลือยเปล่าไร้การปกปิดใดๆ

เรียวขาบางถูกจับแยกออก เผยให้เห็นส่วนอ่อนไหวที่แข็งขืนขึ้นมา ไซน์ยิ่มกริ่มก่อนริมฝีปากจะเคลื่อนเข้าครอบครองทันที

“อ๊า!..ไซน์...ทำอะ..ไร..ฮ๊า!..”ร่างบางครางลั่นอย่างตกใจเมื่อส่วนอ่อนไหวถูกกลืนกินเข้าไปในโพลงปาก มาสะครางเสียงกระเส่า เมื่อรับรู้ได้ถึงสัมผัสร้อนชื้นถายในบวกกับลมหายใจของร่างสูงที่เป่ารดต้นขา ทั้งยังสัมผัสที่ไซน์จงใจปรนเปรอให้ ลิ้นร้อนไล้วนสัมผัสส่วนอ่อนไหวทุกส่วนสัด สัมผัสจจากเรียวลิ้นที่ดูดเลียระรัวเร็วปลุกอารมณ์ปรารถนาของร่างบางให้พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ

“อ๊า!..ไซน์...ฮา..จะ..ไม่ไหวแล้ว..อ๊า!..” มาสะพยายามดันศรีษะของร่างสูงให้ถอยออก แต่ดูจะไม่เป็นผล ไซน์ยังคงปลุกเร้าปรนเปรอให้อารมณ์ปรารถนาของมาสะพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดส่วนอ่อนไหวที่ไซน์ครอบครองอยู่ก็กระตุกเกร็งพร้อมกับของเหลวขาวขุ่นที่ถูกปลดปล่อยออกมา

ริมฝีปากบางเผยอหอบหายใจ ดวงตาหวานฉ่ำเยื้อมด้วยแรงอารมณ์มองไปยังผู้กระทำ ก่อนจะตกใจกับสิ่งที่เห็น

ไซน์กลืนของเหลวที่มาสะปลดปล่อยออกมาลงคอไปอย่างไม่มีท่าทีรังเกียจ ก่อนริมฝีปากหนาจะเลื่อนมาประกบจูบอีกครั้ง เรียวลิ้นร้อนสอดแทรกแลกความหวานเข้ามาในโพลงปากเล็ก มาสะรับรู้ได้ถึงรสชาติเค็มปร่าที่มาพร้อมกับรสจูบ

เมื่อริมฝีปากละออกจากกันมาสะจึงเพิ่งรู้ตัวว่าตนเองถูกร่างสูงโอบให้ลุกขึ้นมานั่งเผชิญหน้ากันเรียบร้อยแล้ว

“ถอดให้หน่อยสิ...” เสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์กระซิบลงที่ข้างใบหู พร้อมๆกับริมฝีปากที่เริ่มขบเม้มหยอกล้อใบหูขาวข้างนั้น

ไซน์มองร่างบางที่ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของเขาออกอย่างเก้ๆกักๆ ด้วยสายตาพราวระยับ ทันทีที่สาบเสื้อถูกถอดออกไปมาสะก็ได้รับรางวัลเป็นสัมผัสหนักที่แก้มกับจุมพิตตรงเปลือกตา โสตประสาตรับรู้ได้ถึงเสียงเสียดสีกันของเสื้อผ้ากับการขยับกายของร่างสูง

“..ทำ..อะไร..” ไซน์ไม่ได้ตอบข้อสงสัยของมาสะ แต่กลับยกร่างบางให้ลอยขึ้นมานั่งอยู่บนตักของตน โดยหันหน้าเข้าหากัน สะโพกบางแนบลงทาบทับกับหน้าขาของร่างสูง พาให้ใบหน้าหวานแดงซ่านเมื่อรับรู้ได้ถึงร่างกายที่เปลือยเปล่าของอีกฝ่าย ก่อนขะแดงขึ้นอีกเมื่อมือเรียวถูกบังคับให้สัมผัสลงบนแก่นกายร้อนระอุของอีกฝ่าย

“...ทำให้หน่อยสิ...” เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหู ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อรับรู้ได้ถึงลมหายใจที่เป่ารดใบหู ลิ้นสากชื้นไล้เลียใบหูของร่างบางราวกับต้องการเร่งให้มือบางกระทำหน้าที่เสียที

มาสะนิ่งไปชั่วครู่ก่อนนิ้วเรียวทั้งสิบจะเข้ากอบกุมแกนกายของอีกฝ่ายอย่างตื่นตระหนกกับขนาดและความร้อนที่สัมผัสได้ มือบางสัมผัสเบาๆไล้ไปตามความยาวของแก่นกายแล้วหยุดลงที่ส่วนยอดของสัดส่วนที่แข็งขืน ก่อนจะตัดสินใจยกกายขึ้นจากตักของร่างสูงลงไปนอนราบกับเตียงแทน

“..อึก!..” เสียงทุ้มหลุดออกมาจากลำคอร่างสูง หลังจากเมื่อครู่ที่มัวแต่งุนงงกับการกระทำของมาสะ ก่อนทอดสายตามองกลุ่มผมสีน้ำตาลที่อยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของตน รับรู้ได้ถึงสัมผัสร้อนชื้นที่ถูกมอบให้อย่างไม่ประสีประสา มุมปากยกขึ้นยิ้มกับการกระทำที่คาดไม่ถึงของร่างบาง

มือเรียวเล็กยังคงประคองแกนกายของอีกฝ่าย แล้วพยายามดุนดันส่วยใหญ่โตนั้นให้เข้าไปในโพลงปากของตน เรียงลิ้นเล็กพยายามไล้เลียสัมผัสให้ดีที่สุดเท่าที่ตนจะทำได้ หวังให้ร่างสูงพึงพอใจ

ร่างสูงไม่ปล่อยให้ตนเองว่าง มือแกร่งลูบไล้เรือนผมสีน้ำตาลนุ่มที่ชื้นไปด้วยเหงื่อก่อนค่อยๆลูบลำคอเลื่อนลงไปยังร่างกายเบื้องล่าง จากแผ่นหลังเรื่อยไปถึงสะโพกสวยที่งอนขึ้นมาอย่างเชินชวน เรียวนิ้วยาวค่อยๆสอดใส่เข้าไปภายในช่องทางด้านหลัง ร่างบางถึงกับสะดุ้งเฮือก ผละริมฝีปากออก เมื่อรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดที่ด้านหลัง

“..อย่าเกร็งนะ..ค่อยๆผ่อนคลาย..อย่างนั้นแหละ...” เรียวนิ้วยาวไล้วนภายในหวังเบิกช่องทางให้ขยายขึ้น เมื่อเห็นว่าช่องทางที่ตอดรัดแน่นตอนแรงเริ่มคลายลง ร่างสูงก็ค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วเบิกช่องทางนุ่มอย่างช้าๆ

นิ้วเรียวเสียดสีภายในช่องทางด้านหลัง ปลุกอารมณ์ปรารถนาของร่างบางให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับความเสียวกระสันที่ได้รับ

มาสะสูดหายใจเข้าลึกๆพยายามระงับอารมณืของตนเองก่อนมือเรียวจะขยับนำแก่นกายหนาเข้าสู่โพลงปากของตนอีกครั้ง ลิ้นเรียวเล็กกระหวัดรัดสัดส่วนแข็ง พร้อมทั้งเร่งจังหวะขึ้นอย่างหวังให้ร่างสูงรู้สึกดี

นิ้วเรียวทั้งสี่ที่ทำหน้าที่เบิกช่องทางด้านหลังอยู่ถูกถอนออกพร้อมกับเสียงครางประท้วงในลำคอของร่างบาง ไซน์ดึงร่างบางให้หลุดจากการครอบครองแกนกายของเขา มาสะใจเสีย กลัวว่าตอนจะทำอะไรไม่ถูกใจไซน์ ยังไม่ทันได้หายสงสัย ร่างบางก็ถูกยกขึ้นให้นั่งลงบนตักของร่างสูงอีกครั้ง สะโพกงอนรับรู้ได้ถึงแก่นกายร้อนระอุที่แข็งขืนอยู่เบื้องล่าง จ่อสัมผัสตรงช่องทางด้านหลัง

“..หายใจลึกๆ..อย่าเกร็งนะ..” สิ้นเสียงพูด ร่างบางก็ถูกกดลงให้ทาบทับกลืนกินแกนกายแข็งเข้าไป ทันทีที่แกนกายสัมผัสภายในช่องทางนุ่ม แรงเสียดสีทำให้มาสะเกร็งด้วยแรงอารมณ์ ด้านในก็กระตุกเกร็งรัดแน่น เสียจนไซน์แทบสำลักลมหายใจตัวเอง

“..มาสะ...แน่นจัง..อืม..ผ่อนคลายลงหน่อย...” เสียงแหบพร่าเอ่ยอย่างพยายามระงับอารมณ์ของตนเอง มาสะพยักหน้ารับเบาๆก่อนพยายามผ่อนคลายตนเอง เรียวแขนบางโอบรอบคอร่างสูงแน่น ก่อนร่างบางจะสูดหายใจลึกเพื่อพยายามผ่อนคลาย

ไซน์รับรู้ได้ว่าช่องทางที่รัดแน่นเริ่มผ่อนคลายลง ไซน์จึงกดร่างบางลง แทรกกายเข้าไปจนสุดในทีเดียว

มาสะสะดุ้งชั่วครู่กับความจุกเสียดที่จู่โจมเข้ามา กล้ามเนื้อด้านหลังตอดรัดแก่นกายที่รุกล้ำเข้ามาแน่น ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ เมื่อรับรู้ได้ถึงสัดส่วนร้อนที่อยู่ภายในกายของตน

“เจ็บมากมั้ย?” ไซน์เอ่ยถามอย่างห่างใย พร้อมกับสูดหายใจระงับความปรารถนาที่จะกลืนกินร่างบางของเขาเร็วๆ แต่ถ้าทำอย่างนั้นคงมีแต่จะทำให้มาสะต้องเจ็บปวด

“..นิดหน่อยครับ..แต่..ไม่เป็นไร..” ไซน์ดึงใบหน้าของมาสะให้เขามาใกล้ก่อนประทับริมฝีปากอีกครา ลิ้นเรียวร้อนสอดแทรกเข้าไปขโมยหาความหวานภายใน เพื่อหวังดึงดูดความสนใจของร่างบางให้ผ่อนคลายมากขึ้น

ไซน์ยังไม่ขยับไปไหน เขาต้องการให้ร่างบางชินกับขนาดของเขาอีกสักพัก ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะทำให้ร่างบางบาดเจ็บได้ เปลือกตาบางเปิดขึ้นหลังจากรับจุมพิตที่แสนหวานนั้น เบิงมองคนตรงหน้าที่มีท่าทางทรมาณไม่ใช่น้อย มาสะสูดลมหายใจลึกก่อนเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ

“..ไซน์.ครับ..”

“หืม” ดวงตาหวานฉ่ำที่มองตรงมาที่เขาก่อนริมฝีปากบางจะแย้มยิ้มแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าว่า

“ขยับเถอะครับ...มาสะ..ไม่เป็นไร..” เรียวแขนบางโอบกระชับรอบคอแกร่งแน่น ก่อนซุกหน้ารอ

“จะ..ขยับแล้ว..นะ” ไซน์กระซิบเบาๆที่ข้างหู ก่อนกระชับอ้อมแขน กดจูบลงที่คอขาวอีกครั้ง ก่อนที่แกนกายจะค่อยๆขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า ค่อยถอนมาจนเกือบเต็มความยาว ก่อนสอดใส่จนสุด เสียงครางหวานดังออกมาอย่างต่อเนื่อง จังหวะการสอดใส่ค่อยเร่งขึ้นตามแรงอารมณ์ของทั้งสอง

เสียงหวานครางกระเส่า ร้องเรียกชื่อของเขาอยู่ข้างๆใบหู เพิ่มแรงอารมณ์ของร่างสูงให้เพิ่มมากขึ้น แก่นกายแข็งขืนเสียดสีกับช่องทางนุ่ม สร้างความเสียวกระสันให้กับคนทั้งสองอย่างมาก ต่างฝ่ายต่างเอ่ยเรียกชื่อของกันและกันดังระงมไปทั่วห้อง สอดประสานกับเสียงกระทบกันของร่างทั้งสอง สลับกับเสียงหอบหายใจครวญคราง จังหวะที่เร่งขึ้นไปพร้อมกับอารมณ์ของทั้งสองที่พุ่งทะยานสูงขึ้น

“อ๊า.!!.” เสียงหวานกรีดร้องขึ้นเมื่ออารมณ์ไต่ถึงระดับสูงสุด พร้อมกับปลดปล่อยออกมาอีกครั้งเปรอะเปื้อนหน้าท้องแบนราบของทั้งสอง

ไซน์ขยับตัวอีกไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยตามมาสะไปติดๆ ร่างบางรับรู้ได้ถึงคลื่นความร้อนที่ทะลักล้นเข้ามาในร่างของตนเอง ไซน์คาแกนกายเอาไว้ครู่หนึ่งก่อนค่อยๆถอนออกอย่างช้าๆ

ไซน์โอบกอดมาสะไว้ในอ้อมแขน ทั้งคู่นอนหอบหายใจอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน กดจูบลงที่เปลือกตาของร่างบางเบาๆ กกกอดมาสะไว้ราวกับสมบัติล้ำค่า ก่อนที่สติของทั้งคู่จะหลุดลอยเข้าสู่ห้วงของนิทราไปพร้อมๆกัน...

ตอนต่อไป >> ตอนที่17